Het is goed om na vier maanden buitenland weer terug in Nederland te zijn. De druk op mijn werk is sterk toegenomen. De belangrijkste verandering in de afgelopen maanden is de ontwikkeling naar een learning center voor kinderen die nauwelijks of nooit een kans hebben gehad om naar school te gaan. Dit is begonnen met de adoptie van Diana, een 18-jarig Liberiaans meisje, door onze Egyptische organisatie (Center for Arab-West Understanding).

Ik heb Diana in december 2017 leren kennen. Zij was de vriendin van Hulda Fahmi (Egyptisch-Zweeds) die op haar beurt weer een vriendin is van onze dochter Petra. Diana heeft tot voor twee jaar geleden geen onderwijs gehad. In Liberia is nauwelijks betaald werk te vinden en dus heeft moeder vooral buiten Liberia gewerkt om in haar levensonderhoud te voorzien. Vader is er niet. Die is voor Diana’s geboorte al met de noorderzon vertrokken. Diana heeft tot in 2013 bij een tante in een dorpje in Liberia gewoond. Onderwijs kreeg zij niet. Moeder en twee dochters wonen sinds 2013 in Cairo maar ook daar was geen onderwijs voor de meisjes. De Egyptische overheid financiert overheidsscholen maar die zijn alleen maar toegankelijk voor Egyptenaren. Niet Egyptenaren moeten naar een privéschool maar zelfs voor de goedkoopste scholen in Cairo kan moeder dat geld niet bij elkaar krijgen. Diana heeft in de eerste jaren in Cairo alleen maar als oppas voor haar in 2012 geboren zuster gediend waardoor zij al nauwelijks het huis uitkwam maar geleidelijk aan heeft zij haar weg naar de kerk gevonden. Daar leerde zij verschillende kerkmensen, inclusief de uiterst bevlogen jeugdpastor Amy uit de VS, kennen. Twee jaar geleden ontfermde de Nigeriaanse studente Comfort zich over Diana en leerde haar met veel geduld lezen.  In maart besloot ik haar mee te nemen naar activiteiten van onze eigen studenten. Dat zijn jongelui die uit alle delen van de wereld komen om bij ons over de verhoudingen tussen Moslims en Christenen te leren. Diana mengde goed met andere leeftijdsgenoten maar qua kennis ligt zij wel heel ver achter.

In mei wist ik een plaats te veroveren in de overvolle Sudanese vluchtelingenschool STARS. Dat is een door de St. Andrews  in Church Caїro opgezet project die duizenden Afrikaanse kinderen van onderwijs voorziet. Maar STARS plaatste Diana in groep 8 terwijl een onafhankelijk onderzoek uitwees dat haar kennis niet verder gaat dan groep 2. Maar je kunt geen 18-jarige bij 8-jarige leerlingen plaatsen en dus kwam Diana in een klas terecht waar het niveau veel te hoog voor haar was. Er bleken meer problemen te zijn: STARS volgt het Soedanese schoolsysteem dat tweetalig; Engels en Arabisch is. Maar Diana heeft nooit Arabische lessen gehad. Dat ging dus ook al niet.

Diana is niet de enige leerling met zo’n enorm onderwijs gat. In de St. John the Baptist Church konden twee Italiaanse kinderen van een Italiaans/Libanees echtpaar die hun hele leven al in Egypte wonen, niet naar Italië kunnen gaan omdat daar voor hen geen werk is.  Maar het inkomen om daarmee een privéschool te kunnen betalen hebben ze ook niet. Diana en de Italiaanse kinderen zijn beslist niet de enige kinderen die in Egypte geen onderwijs kunnen krijgen.

De Amerikaan Doug Beal onderkende jaren geleden de problemen voor niet-Egyptische kinderen in Egypte die de kosten van de privéscholen niet konden betalen. Hij zette daarom de school Rivers op. Het initiatief mislukte helaas omdat er geen goede financiële en juridische basis was en de school moest in April dit jaar worden gesloten.

Het is beslist niet makkelijk om in Egypt een school op te zetten. Je moet dan aan zoveel bureaucratische regels voldoen. Maar we hebben al een Egyptische stichting. In de statuten staat dat we taal en computeronderwijs mogen geven. We hebben hierover met het Egyptische Ministerie voor Social Solidarity contact gehad. We mogen wel starten maar we mogen het geen school noemen. Het wordt daarom nu een ‘learning’ centrum genoemd. We hebben kantoorruimte die door maximaal 20 leerlingen gebruikt kan worden. We hebben ook studenten die mee kunnen helpen met het lesgeven als ze daarvoor maar begeleiding krijgen. De ervaren Schotse onderwijzeres Eileen Werner die voorheen bij Rivers werkte komt nu bij ons werken en zal onze studenten aansturen. Alle leerlingen krijgen heel individueel gericht onderwijs en worden voorbereid voor een internationaal erkend diploma.

We hebben goede financiële afspraken gemaakt. Elke student die we aannemen zal zelf of via zijn/haar eigen kring het schoolgeld bijeen moeten brengen om daarmee Eileen te kunnen betalen. Zelf zullen wij dat moeten doen voor Diana. We schatten dat we met 1000 Euro per jaar het onderwijs van een leerling kunnen verzorgen.  Daarbij gaan we dan er wel van uit dat de schoolboeken en benodigde computers worden gedoneerd. Wellicht hebt u nog een werkende laptop beschikbaar!

Naast een investering van ongeveer 3000 Euro voor de opstart in september van dit onderwijsproject zijn er ook nog middelen nodig om de begroting van de overige activiteiten rond te krijgen, we verwachten een tekort van ongeveer 7000 Euro over ons programma voor 2015-2017. We willen ook graag dat de productie van ons werk op hetzelfde niveau blijft. Wilt u ons werk steunen? Het liefst door een periodieke (maandelijks/kwartaal/jaarlijks) op de rekening van de Stichting Arab-West Foundation te Capelle aan den IJssel, IBAN nummer NL35 RABO 0105 7799 62. Dit is een ANBI stichting en giften zijn dus aftrekbaar voor de belasting. Er zijn speciale formulieren voor periodieke overschrijvingen en ik kom daar eventueel tot 19 september graag voor bij u langs om dat samen in te vullen.

Kees Hulsman